థడప్ ... థడప్ కె ...

బండెళ్ళి పోయింది ...

కాళ్ళ మీంచి... కడుపులో

కాళ్ళు పెట్టుకుని

ముడుచుకు పడుకున్న

మామూలు మనుషుల మీంచి ...

వాళ్ళు పడుకున్న

సైడ్ వాక్ మీంచి ...

అమాయకులు చచ్చిపోయారు

అన్నార్తులు ఆవిరైపొయారు

నిలువ నీడలేని ఆ నలుగురూ

నిద్దట్లోనే నీలుక్కు పోయారు ...

గుళ్ళలో గంటలు మోగకముందే

మసీదు లో నమాజ్ మొదలవక ముందే

ఆయన తాగింది మందే

అని తేలక ముందే

పడమటి నగరం

పరుగుల మెరుగులు ఉదయించక ముందే

...

బండెళ్ళిపోయింది

ఆ అభాగ్యుల మీంచి...

మీడియా క్రైడ్ ఫౌల్ ... సొ వాట్ ...

జరిగిన కథ లో

మలుపుల నలుపులు

నలుపుల మలుపులు

అభిమానుల వలపులు

అధికారుల సలుపులు ...

తెగిపడిన

చట్టాల చుట్టాల పలుపులు

సొసైటీ లో ఏపుగా పెరిగిన కలుపులు ...

లోనికొచ్చినా మా రాజులా

పోవచ్చని సూచిస్తూ

ఎప్పుడూ తెరిచే ఉంచిన

చెరసాలల తలుపులు

శ్రీమంతుల బలుపులు

అన్నిటినీ మించి

శరణాగత రక్షకుల

చల్లని చూపులు ...

దాటుకుంటూ ... ఝూమ్మని

బండెళ్ళిపోయింది ...

ఆర్థిక అర్భకుల కి జరిగిన

అన్యాయం మీంచి ...

కడుపు మండి వచ్చినా

కడుపు నిండి వచ్చినా

ఆల్ ఆర్ ఈక్వల్ అనుకునే

న్యాయ గాంధారికి కూడా

తెలీదు ... సమ్మార్ మోర్

ఈక్వల్ దాన్ అదర్స్ ... అని

తన ... ఇన్సాఫ్ కీ తరాజు

ఎటు టిల్ట్ అవుతోందో

ఎందుకలా అవుతోందో ...

ఎవరి వల్ల అవుతోందో ...

నల్ల కోట్లా ... వెయిస్ట్ కోట్లా

చేతులు మారే కోట్ల నోట్లా

మంది దెగ్గిర కొనిపడేసిన

కోటాను కోట్ల ఓట్లా ...

ఎవరు తన చేతిలోని

త్రాసు కింద బరువు పెట్టారో ...

పాపం ఆమె

కన లేదూ ... విన లేదూ ...

అందుకే ...

న్యాయాన్యాయాల విచక్షణ లేకుండా

సర్రున దూసుకుని మరీ ...

బండెళ్ళిపోయింది ...

ఆ ఆవిరయిన బతుకుల మీంచి

వికటాట్టహాసం చేస్తూ

వ్రూం ... వ్రూం ... అని

పోయినోళ్ళందరూ మంచోళ్ళూ

ఉన్నోళ్ళూ పోయినోళ్ళ

తీపి గురుతులూ ...

అన్న ఆత్రేయ పాట

గుర్తొచ్చిందో ఏమో

- - మూర్తి గారు జాలి తలిచారు

ఒదిలేశారు

చాల్లే పొమ్మని

ప్రాసెస్ ఇట్ సెల్ఫ్ ఈజ్

పనిష్మెంటనీ ...

అంతే ...

మళ్ళే ఆ లెజండరీ చొక్కా

గుండీలు ఊడాయ్

గుండెలు ... వాటిని

కప్పిన కండలూ ...

ఒక్క సారి మోర విరిచాయ్ ...

దిల్ దీవానా

బిన్ సజ్నాకే ... మానేనా

అని తన పాత ప్రేమ గీతాన్ని

కూని రాగం తీస్తూ

ఎగ్గిరి గంతేసి ...ఎంచక్కా

పోయాడు ... ఆ చొక్కా లేని

"కథ" నాయకుడు

ఆశలు ఆవిరయిన

ఆ అనామకుల ఆనవాళ్ళూ ...

ఆ హీరో పాటే పాడాయ్

థడప్ థడప్ కె ఇస్ దిల్ సె

ఆహ్ నికల్తీ రహీ ...

ముఝ్ కో సజాది ప్యార్ కీ ...

ఐస క్యా గునా కియా ...

తొ లుట్ గయే...

హా లుట్ గయే..

తొ లుట్ గయే హం తేరీ మొహోబ్బత్ మే ...

అంటూ ...

న్యాయ గాంధారి

నల్ల గంతల వెనక నుంచీ

రెండు కన్నీటి చుక్కలు రాల్చింది

కానీ ...

మూసి ఉన్న మూతితో మాత్రం

ముస్కురాయించింది

ఇదే మొదటి సారి కాదనీ

ఇదే చివరి సారి అసలే కాబోదనీ ...

తను మాత్రం

శాశ్వత కబోదిననీ...

ఆమె మనసు మాత్రం

పోయినోళ్ళని క్షమాపణ

కోరుకుంది ... మూలుగుతూ ...

అయినా మన చెవుల్లో రింగుమంటునే

ఉన్నాయ్

మోగని ఆ వెళ్ళిపోయిన

బండి హారన్ లూ ...

ఆగని చక్రాల

స్క్రీచింగ్ శబ్దాలూ ...

అవి లేపిన ధూళి రేణువులూ

ఆవురావురుమంటూ

అదృశ్యమైన ప్రాణాలూ...

- సాయి శేఖర్