ఆరిన మంట (Devotional)

అది ఒక యూదుల పవిత్ర దినం. యూదుమతంలో సంస్కరణలు తెచ్చిన, యూదు మతానికి చైతన్యాన్నిచ్చిన బాల్‌షెమ్‌తోవ్‌ సంప్రదాయాన్ని కొనసాగించిన వాళ్ళలో ఆయన మనుమడు కూడా ప్రసిద్ధుడు. ఆయన కూడా రబ్బీ.

ఆ పవిత్రమయిన రోజు కొంతమంది అతని ఇంటిలో సమావేశమయ్యారు. ప్రార్థనకు సమాయత్తమయ్యారు. దూరప్రాంతంనించీ ఒక వ్యాపారస్థుడు రావాల్సి ఉంది. అతను దైవభక్తి పరుడు. అందరూ అతనికోసం ఎదురు చూశారు. కానీ ఆలస్యమవుతోంది. అందుకని ప్రార్థన ప్రారంభించారు.

రబ్బీ పవిత్ర గ్రంథం తోరా నుండి కొన్ని అధ్యాయాలు చదివాడు. వాటికి వ్యాఖ్యానం చేశాడు. అందరూ నిశ్శబ్దంగా విన్నారు.

అది రష్యాలో చలికాలం రోజులు. బయట మంచు తుఫాను. బయట భరించలేని చలి. కానీ కిటికీలు తలుపులు వేసి ఉండడంతో లోపల వెచ్చగా ఉంది.

అందరూ వలయంగా కూర్చున్నారు. మధ్యలో ఒక స్టూలు. దాని పై ఒక క్యాండిల్‌ వెలుగుతోంది. ఆ వెలుగులో అందరూ కూర్చున్నారు. ఆ గదిలో ఆ వెలుగు తప్ప ఏమీ లేదు. పాటలు పాడారు. దైవ సంకీర్తన చేశారు.

అంతలో హఠాత్తుగా క్యాండిల్‌ మంట అటూఇటూ కదిలింది. రబ్బీ క్యాండిల్‌ మంట వేపు చూశాడు. ఆ మంట గాలికి కదుల్తున్నట్లు నాట్యం చేసింది. ఆశ్చర్యపోయాడు. ఎందుకంటే గదిలో అంతా నిశ్శబ్దం. గాలి జాడ లేదు. ఈదురుగాలి వీస్తున్నట్లు మంట ఒక పక్కగా సాగి ఒక్క సారిగా వెలిగి ఆరిపోయింది. గదంతా చీకటి కమ్ముకుంది.

అక్కడున్న ఒక వ్యక్తి క్యాండిల్‌ వెలిగించడానికి సిద్ధ పడ్డాడు. రబ్బీ వారించాడు. ఎందుకు వద్దన్నాడో అతనికి అర్థం కాలేదు. అందరూ పది నిముషాలు చీకట్లో ఉన్నారు.

అంతలో ఎవరో తలుపు తట్టారు. రబ్బీ వెళ్ళి తలుపు తీశాడు. బయట మంచుతుఫాను. ఒక వ్యక్తి బట్టలు మాసి, తల చెదిరి, ముఖమంతా రక్తంతో కనిపించాడు. కానీ అతని పెదాలపై చిరునవ్వు కదులుతోంది.

రబ్బీ ఆశ్యర్యంగా అతన్ని ఆపాదమస్తకం చూసి అతన్ని లోపలికి ఆహ్వనించాడు. అతను ఎవరో కాదు. అందరూ ఎదురుచూస్తున్న వ్యాపారస్థుడు. మొదట అతన్ని స్నానం చేయమని వేడి పానీయమిచ్చి విషయమేమిటని రబ్బీ అడిగాడు. ఇంత భయంకరమయిన మంచు తుఫానులో ఎలా వచ్చావన్నాడు.

వ్యాపారస్థుడు జరిగిందంతా వివరంగా చెప్పాడు. “నేను రెండురోజుల క్రితం బయల్దేరాను. ఒంటరిగా వెళ్ళ కూడదని, దారిలో దొంగల భయముంటుందని తెలుసు. అయినా నేను వెళుతున్నది పవిత్రదిన సమావేశానికి, మీ ప్రపవచనాలు వినడానికీ కదా, అంత భయపడాల్సిన పన్లేదని బయల్దేరాను. మంచు తుఫాను కూడా ఉంది. ఒళ్ళు కొంకర్లు పోయే చలి.

అంతలో ఒక దొంగల గుంపు నన్ను చుట్టు ముట్టింది. వాళ్ళు నా గుర్రం మీద నించీ నన్ను కిందికి లాగారు. కిందపడేసి తొక్కారు. నా దగ్గరవున్న సంచిలో వెతికారు. నా బట్టలు చింపి డబ్బుకోసం చూశారు. వాళ్ళు ఎంత వెతికినా వాళ్ళకు ఏమీ దొరకలేదు.

“డబ్బు ఎక్కడ దాచావు?” అన్నాడొక దొంగ

“ఏం డబ్బు! నా దగ్గర డబ్బు లేదు” అన్నాను.

అతను నా మూతి మీద గుద్దాడు, రక్తం కారింది.

నేను మూతి తుడుచుకుంటూ “నిజంగా నా దగ్గర ధనం లేదు. నేను పవిత్ర దినం ప్రార్థనకోసం పక్క ఊరు వెళుతున్నాను. నేను సాయంత్రానికల్లా అక్కడకు చేరుకోవాలి. దయచేసి నన్ను వదిలి పెట్టండి” అని ప్రార్థించాను.

వాళ్ళు నా మాటలు నమ్మలేదు. నా పట్ల జాలిచూపించలేదు.

“నీ మీటలు మేము నమ్మం. కాసేపట్లో మా నాయకుడొస్తాడు. ఆయన వచ్చాకా నీ పని పడతాం.” అని నన్ను ఒక చీకటిగదిలో బంధించారు.

అనుకోకుండా ఈ ప్రమాదంలో చిక్కుకున్నాను, “దేవుడు నన్ను పరీక్షింప దలచుకున్నాడేమో” అని దేవుణ్ణి ప్రార్థిస్తూ ఉండిపోయాను.

కాసేపటికి ఆ దొంగల నాయకుడు వచ్చాడు. దొంగలు అతనితో నా గురించి చెప్పారు. ఎంత కొట్టినా అతను తన దగ్గర డబ్బు ఏమీ లేదని, తను ఒక పండుగ రోజు ఉత్సవానికి పక్క ఊరు వెళుతున్నట్లు చెప్పాడని అన్నారు.

దొంగల నాయకుడు నన్ను బంధించిన గదిలోకి వచ్చాడు. “అయితే నీ దగ్గర డబ్బు లేదంటావు. బహుశా ఎక్కడయినా దాచావేమో” అన్నాడు.

నేను “లేదు, ఆ అవసరం లేదు, పక్క ఊళ్ళో ఒక రబ్బీయింట్లో ప్రార్థనా సమావేశం జరుగుతోంది. నేనా సమావేశానికి హాజరు కావడానికి వెళుతున్నాను. ఇంతలో మీ వాళ్ళు నన్ను బంధించారు, నన్ను నమ్మండి” అన్నాను.

ఎందుకో ఆ దొంగల నాయకుడికి నాపైన నమ్మకం ఏర్పడింది. నా మాటలు నమ్మాడు. నన్ను క్షేమంగా వదిలి నా గుర్రాన్ని నాకిచ్చాడు.

నేను దేవునికి కృతజ్ఞత చెప్పి గుర్రం మీద బయల్దేరాను. గాఢమయిన చీకటి. కాసేపటికి గుర్రం కదలకుండా ఆగిపోయింది. నేను కొట్టినా అది కదల్లేదు. నాకు దిక్కతోచలేదు. చిమ్మచీకటి అప్పుడు హఠాత్తుగా ఒక నక్షత్రంలాంటి మెరుపుతో ఒక దీపకళిక నాముందు కనిపించింది. ఆ ఆకాంతిలో నేను ముందుకు సాగే కొద్దీ ఆ దీపకళిక కూడా కదిలే నక్షత్రంలా సాగింది. ఆ దీపం వెలుగు ఆసరాతో నేను మీ ఇంటి ముందు ఆగాను. ఇది దేవుని అద్భుతం! మీ ఇంటి ముందు ఆగగానే దీపం అదృశ్యమైంది” అన్నాడు.

అంతావిన్న రబ్బీ ఆరిపోయిన క్యాండిల్‌ వేపు చూశాడు. ఎవరూ వెలిగించలేదు. కానీ అది అప్పటికే దానంతట అది వెలుగుతోంది. దైవం చేసే అద్భుతానికి ఆశ్చర్యపడి రబ్బీ కళ్ళలో నీళ్ళు కదలుతూ ఉంటే చేతులు జోడించి దేవుడికి నమస్కరించాడు.

– సౌభాగ్య