సాగిపో... (కవిత)

నువ్వెక్కడన్నా

వాళ్లకు తారస పడితే

పిల్లకుంకవంటూ గేలి చేస్తారు

హేళనగా నవ్వుతారు

శైలీ శిల్పమంటూ సన్నాయి నొక్కులు నొక్కుతారు

పద గాంభీర్యత అంటూ పళ్ళికిలించి పోతారు

ఆడంబరతకి ఆమడ దూరం అంటూ

అందలాల వైపు మొగ్గుతారు

పారదర్శక పదార్థాలమంటూ

లోగుట్టుల్లో నీచపు ఆలోచనలకు బీజం వేసుకుంటారు

నువ్వు సామాజికమంటే

వాళ్ళు ఆత్మగతం అంటారు

నువ్వు వైయక్తికమంటే

వాళ్ళు వ్యవస్థీకృతమ్ అంటారు

నువ్వు రసస్ఫోరకమైతే

వాళ్ళు భావ ప్రాధాన్యతను లేవనెత్తుతారు

నువ్వు అనంతాన్ని

ఔపోసన పట్టాలని చూస్తే

వాళ్ళు శూన్యపు దిక్కువైపు

చూపు సారిస్తారు

నువ్వు సరళత వైపు మొగ్గు చూపితే

వాళ్ళు సంక్లిష్టత ఇష్టమంటారు

నువ్వు సంక్షుభిత వైతే

వాళ్ళు సమృద్ది ని వల్లె వేస్తారు

నువ్వు అభ్యుదయమంటే

వాళ్ళు సంప్రదాయాన్ని పలవరిస్తారు

నువ్వు ప్రాకృతమంటే

వాళ్ళు నవీనమంటారు

అందుకే

నేనంటాను

నువ్వు నీలానే వాక్యమవ్వమని

నీలానే మిగిలి పొమ్మని

సిసలు కవిత్వానివై బతికిపొమ్మని

- సుధామురళి