నీ ఆలోచన లేని
క్షణం ఉండదే
అనుక్షణం తలపుల్లో
ఉన్నది నీవేగా
ప్రేమ విరహంలో
మది అగ్ని గుండం అంటారే
గంధపు కొలనులా
పరిమళభరితమే
ఎప్పుడూ నాకైతే
ఎటువైపు చూపు తిప్పినా
నువ్వే
కనుల లోగిలిలో ఒయ్యారంగా నిలుస్తూ
చిలిపి సైగలతో
ముద్దు మురిపాలను
ఒలికిస్తూనే
మరి ఒంటరినని
ఎలా ఒప్పుకోను?
జతగానే ఉంటాంగా
మనమెప్పుడూ
ఈ జ్ఞాపకాల చిత్తడిలో తడిసిపోతూనే
నువ్వు వచ్చేవరకు ఇలా గడిపేస్తానంటే నన్ను
పిచ్చివాడు అంటారేం?
- యలమర్తి అనురాధ
Advertisement