సంసార నావ

జీవితమొక సుఖదఃఖాల శతపత్ర చెంగల్వ

రోజూ విరిసి

నేల నుండి నింగిని చూస్తూ అలా

నీటి నుండి తేలి గాలి అలలకి గలగలా నవ్వుతుంది ఆ కలువ

శీలమొక పరువమంత బరువైన శిలువ

దించడానికి వీలుపడదు

మోస్తున్నంత వరకులేదు మరే గొడవ

మనుగడకదే క'దండి' చలువ

ఖరిదైనది కన్నీరు

బొట్టుకూడా దొర్లిపోరాదు కనుగవ

మనసు కలతపడినా

మమత మడతపడినా

కన్నీళ్లు ఒలుకిపోవుట అతిసహజము

కన్నీరు ఒలకని పూలదారేదో అన్వేషించు

ఓ మనసా ! నువ్వు నడవ

కాలమొక చివరంటూలేని

మంచు తొవ్వ

క్షణంక్షణం కరగడమే దాని నైజము

మంచిని,మమతని పంచుతూ

సాగనీయి ఈ సంసార పడవ

చేరాలి మన తీరం శీఘ్రంగా

శ్వాసవున్నంత వరకే కదా

ఈ తోలు విలువ

- నల్లగొండ రమేష్