అప్పుడప్పుడు
నా ఓపిక నశిస్తుంది
నా నమ్మకం
సన్నగిల్లుతుంది
నేను నీరసపడిపోతుంటాను
ఒంటరివాడిగా
అనిపిస్తుంటుంది
ఎందుకో
ఆలోచలు స్తంభిస్తాయి
ఆ క్షణాల్లో
ఏదో అసంతృప్తి ఆవహించి
మనసు ద్రవించి ,
కన్నీటి ధారలై ప్రవహిస్తుంది
ఏడుస్తూ పుట్టాను
ఏడిపించి వెళ్తాను
ఈ రెండిటి మధ్యన
ఏడుపెందుకు
అనుకుంటూ
జీవితంలో
నవ్వులనజరానాలు
పంచుకుంటూ
గతంలోని
మధుర క్షణాలను మాత్రమే
గుర్తు చేసుకుంటూ ,
నవ్వుతూ నవ్విస్తూ
ప్రశాంతంగా బ్రతికేయ్య్యాలనే
పిలుపు వినిపిస్తుంది
లీలామాత్రంగా
అంతే !
ఆ తర్వాత
జీవిస్తూ మరణించడం మాని
మరణించాక కూడా జీవించాలనుకున్నాను
దివ్యత్వాన్ని నమ్ముతూ
సాగుతున్నాను
ప్రతి క్షణము నాకొక
మధుర అనుభవమే !
- డా. పులివర్తి కృష్ణమూర్తి
Advertisement