తపస్సు

నిలువునా ఎండి

పెచ్చులు పెచ్చులుగా ఊడిపోతూ

ఖాళీ ఖాళీగా డొల్లలా-

కన్నీళ్లింకిన వేదనల బావుల్లోంచి

బతికే కొద్దీ తోడుకుంటున్న జ్ఞాపకాలు

మసక ఆలోచనల్లోంచి

ఆగిన శ్వాస చిగురించినట్లు

ఊపిరి పోసుకున్న మొలక -

లోగొంతుకలోంచి ఆశల సలపరింతలు

నిత్యం తొలిపొద్దయి గడిచి

బతుకుపై ఆశలు రగిలించి

స్తన్యమిచ్చి లాలించే

మాతృమూర్తి స్పర్శకోసం-

కొత్తగా పుష్పించిన దేహంతో

ఆకలిదప్పుల నీరంతర ప్రయాణం

నా కోసం చెమ్మగిల్లే కొన్ని చూపుల కోసం-

నన్ను వెలిగించి

నా ఆలోచనలకు ఊపిరులూదే

లౌకిక మోహాలంటని నులివెచ్చని

మనిషి కోసం ఒక తపన-

నా బాధల పల్లవిని విని

నా ఎద లోతుల్ని తడితడిగా నిమిరి

నన్ను ధైర్యంగా బతకమని

వీలునామా రాసిచ్చే భరోసా వాక్యం కోసం

ఒక వెదుకులాట-

రంగురంగుల సీతాకోక చిలుక రెక్కల్లాంటి

మృదువైన స్నేహభావనల కోసం

ఒక తపస్సు-

ఆకురాలు కాలంలోనూ

నన్ను కనిపెట్టుకునుండి

నాలో ఐక్యమైపోయే

ఒక అపూర్వ కనుదోయి కోసం

ఒక నిరీక్షణ-

స్నేహమాధుర్యమే శ్వాసగా

జీవితానికొక విశాలత్వాన్నిచ్చి

వసంతగానమై పరవసింపజేసే

నిత్యనూతన హృదయం కోసం దేవులాట.

విల్సన్ రావు కొమ్మవరపు