అహంకారం (Devotional)
అన్నిటికన్నా అనర్ధదాయకమయింది అహంకారం. అహంకారం ఉన్న మనిషి ఆనందంగా ఉండలేడు. ప్రశాంతంగా ఉండలేడు. అహంకారం ఉన్నచోట ఆనందముండదు, ప్రశాంతత ఉండదు. అహంకారం ఉన్నచోట ఆందోళన ఉంటుంది, ఆరాటముంటుంది, ఆధిపత్యముంటుంది. అహంకారికి ఆత్మపరిశీలన ఉండదు. అనుకున్నది అందుకోవడం మీదనే అతని దృష్టి ఉంటుంది. ఫలితంగా అతను నిరంతర ఘర్షణలో ఉంటాడు. తనతో ఇతరుల్తో ఘర్షిస్తూ ఉంటాడు. ఇతరులలోలాగే అతన్లోనూ చైతన్యముంటుంది. అయితే అది వక్రమార్గంలో ఉంటుంది. ఎప్పుడూ అవిశ్రాంతంగా ఉండే మనిషిలో కట్టలు తెంచుకున్న కాంక్ష పరవళ్ళు తొక్కుతూ […]
అన్నిటికన్నా అనర్ధదాయకమయింది అహంకారం. అహంకారం ఉన్న మనిషి ఆనందంగా ఉండలేడు. ప్రశాంతంగా ఉండలేడు. అహంకారం ఉన్నచోట ఆనందముండదు, ప్రశాంతత ఉండదు. అహంకారం ఉన్నచోట ఆందోళన ఉంటుంది, ఆరాటముంటుంది, ఆధిపత్యముంటుంది.
అహంకారికి ఆత్మపరిశీలన ఉండదు. అనుకున్నది అందుకోవడం మీదనే అతని దృష్టి ఉంటుంది. ఫలితంగా అతను నిరంతర ఘర్షణలో ఉంటాడు. తనతో ఇతరుల్తో ఘర్షిస్తూ ఉంటాడు. ఇతరులలోలాగే అతన్లోనూ చైతన్యముంటుంది. అయితే అది వక్రమార్గంలో ఉంటుంది.
ఎప్పుడూ అవిశ్రాంతంగా ఉండే మనిషిలో కట్టలు తెంచుకున్న కాంక్ష పరవళ్ళు తొక్కుతూ ఉంటుంది. అతను తనని తను ఆత్మ పరిశీలన చేసుకుంటే తను చేసే పని ఎంత అర్థం లేనిదో పనికి మాలిందో తెలిసివస్తుంది. కానీ ఆ ప్రయత్నం చెయ్యడు.
అహంకారానికి కారణాల్లో విజయం ఒకటి. అనుకున్న పనిలో గెలుపుసాధిస్తే మనకు మించినవాళ్ళు ఎవరూ లేరన్న పొగరుమోతుతనం వస్తుంది. అది అన్ని స్థాయిల్లో ఉంటుంది. ఇక పాలకుల సంగతి చెప్పాల్సిన పనిలేదు. ఒక దేశాన్ని ఒక రాజు పాలించేవాడు. అతనికి బలమైన సైన్యం ఉండేది. ఆధునిక రీతుల్లో అతను సైనికులకు శిక్షణ ఇప్పించాడు. పక్కదేశాలపై దండెత్తాడు. ఆక్రమించాడు. చుట్టుపక్కల రాజ్యాలన్నీ సామంత రాజ్యాలయ్యాయి. రాజు కోశాగారం ధనంతో, బంగారంతో, వజ్రవైఢూర్యాలతో నిండింది. రాజకు అందరూ అడుగులకు మడుగులొత్తే వాళ్ళే. రాజు కంటి చూపు కోసం వెంపర్లాడేవాళ్ళు కోకొల్లలు.
అట్లా ఐశ్వర్యంతో, అధికారంతో సృష్టిలో తనని మించినవాడు లేడని రాజు గర్వించాడు. చుట్టూ కావలసినంత మంది భజనపరులు రాజుకు ఉంటారు. వారి పని రాజును కీర్తించడమే. ఒకడు ఇంద్రుడంటాడు, ఇంకొకడు చంద్రుడంటాడు. మరొకడు దాన కర్ణుడంటాడు. ఇట్లా ఎందరు ఎన్ని రకాలుగా కీర్తించినా ఇంకా ఏదో అసంతృప్తి రాజుకు మిగిలింది. భజనలో ఆరితేరిన ఒకడు “రాజా! రాజమార్తాండా! నువ్వు సృష్టికర్త కన్నా గొప్పవాడవు. భగవంతుని కన్నా బలమైన వాడవు” అని పొగిడాడు.
అప్పటిదాకా విన్న పొగడ్తలకన్నా ఇది రాజుకు బాగానచ్చింది. భట్రాజును ఘనంగా సత్కరించాడు. ప్రతిరోజూ భగవంతుడి కన్నా గొప్పవాడు ఈ రాజు అని అర్థం వచ్చే పాటలు, కవులు రాసినవి గాయకులు ఆలపించేవారు. ఈ వార్త దేశమంతా వ్యాపించి అందరూ ముక్కుమీద వేలు వేసుకున్నారు.
ఆ మాటలు విన్న ఒక గొప్పజ్ఞాని రాజుగారి సభకు వచ్చి “రాజా! మీరు దేవుడికన్నా గొప్పవారు” అన్నారు. రాజు “ఆ సంగతి మాకు తెలుసు, దాన్ని మించింది ఏదైనా ఉంటే చెప్పండి” అన్నాడు పొగరుగా.
జ్ఞాని “మీరు ఎంత గొప్పవారంటే మీరు చేసేపని దేవుడు కూడా చేయలేడు” అన్నాడు. “ఇది బాగుంది. మరి ఆ పని ఏదో చెప్పండి” అన్నాడు రాజు ఆసక్తిగా.
జ్ఞాని “రాజు! దేశంలో ఎవరయినా మీకు వ్యతిరేకంగా మాట్లాడితే మీరు అతనికి దేశ బహిష్కార శిక్ష విధించవచ్చు. అంటే అతన్ని దేశం నించీ తరిమేయవచ్చు. కానీ పాపం దేవుడు తనకు ఎదురు తిరిగిన వాణ్ణి తన రాజ్యంనించీ తరిమెయ్యలేడు. ఎందుకంటే ఈ అనంత విశ్వం ఆయన సృష్టే కదా!” అన్నాడు.
ఆ మాటల్తో రాజు అహంకారం ఆవిరైపోయింది. జ్ఞాని పాదాలపై పడి క్షమాపణలు కోరాడు.
– సౌభాగ్య